قبرسیبویه
در محله ( سرباغ ) جائیکه معروف به ( سنگ سیاه ) است سنگ قبرسیاهی در زیر دیوار یکی از منازل آنجا واقع بود که نصف آن زیر دیوار و نصف دیگر آن خارج قرار داشت و با اینکه كتیبهای نداشت، معروف بود که سنگ قبر سیبویه میباشد .
سیبویه اول عالــم علم نحو زبان عربی است و به همین سبب کتابی در علم نحو نگاشته است بنام (( الكتاب )) . در مجلس هارون الرشید بین سیبویه وعلی ابن حمزه کسائی عالم عرب که معلم پسران هارون بود مباحثه ای در خصوص مطالب نحوی زبان عربی در گرفت ولی کسانیکه در مجلس هارون حاضر بودند و میبایستی بین سیبویه و کسائی قضاوت کنند با اینکه میدانستند که حق باسیبویه است از روی مجامله با تعصب جاهلانه عربی از کسائی طرفداری کردند و از اینرو سیبویه رنجید و به شیراز آمد و در سال یکصد و نود و چهار وفات یافت و در شیراز مدفون گردید.
هم اکنون از طرف انجمن آثار ملی بنائی بر روی قبر او ساخته میگردد..
در اینجا بی مناسبت نیست که ماده تاریخی را که دانشمندگرامی جناب آقای علی اصفر حکمت استاد ممتاز دانشگاه تهران برای فوت سیبوبه سروده است نقل کنیم :
بود چون سبب عمر وبن عثمان الاجرم سیبویه بافت لقب
قرن او شد قرين بقرن ذهب ده و دو قرن بوده از این پیش
زادگاهش بفارس ، در بيضا که زایران برد نژاد و نسب
شهر بصره ز يمن تربيتش مکتب علم شد ، زهي مكتب
الكتابش که هست گنج ادب یافت بنیان از آن لسأن عرب
اوستادش خليل بن احمد بستودش اگر ، مدار عجب
هردو اخفش ز کوچک و ز بزرگ ایستادند نزد او به ادب
گوکسائی بخاک در گاهش به ادب بوسه زن، بساید لب
همچو شاخ گل است گفته او گفته دیگران چو خار و خشب
بچهل سال عمر شد طالع در سپهر ادب چنو كوكب
حجر الاسودی است در شیراز مرقدش گر کنی چو کعبه طلب
بهر تاريخ مرگ او روزی خواستم من مد د زحضرت رب
یکی آمد برون ز جمع و مرا گفت بشمر« امام نحو وادب»
نود و چار بوده و یکصد بودت سال فوتش ار مطلب
پی تعظيم قدر او حکمت گفت این قطعه به زقند و رطب
سایر مشاهیر و بزرگان شهر شیراز :